پرنده سنگ خور

                           شتر مرغ پرندۀ عجیبی است که می تواند سنگ بخورد. این پرنده همچنین قادر است تکه های آهن و بیساری چیز های دیگر را نیز نوش جان کند تا آنجا که به خوردن مربوط می شود, شتر مرغ پرندۀ حریص است. معمولاً غذای اصلی او شامل گیاهان, دانه ها, تخمها و غیره است, اما برای هضم اینها تکه های سنگ و آهن را نیز می خورد.

شتر مرغ از لحاظ اندازه بزرگترین پرندۀ دنیاست, بیشتر در آفریقا یافت می شود و حدود 130 کیلو گرام وزن و بیش از 5/2 متر قد دارد. بالهای کوچکی دارد, اما با کمک آنها قادر به پرواز نیست. این بالها به حفظ تعادل وی به هنگام دویدن کمک می کند.

شتر مرغ پاهای نسبتاً بلندی دارد, اما هر پایش فقط دارای دو انگشت است. موی اندکی روی گردن و سرش دارد. پرهای نوع نر سیاه قهوه ای تیره هستند در حالی که پاهایش سفیدند. پر های نوع ماده به رنگ کدر و در مقایسه با شتر مرغ نر, کوتاهتر هستند.

شتر مرغ بزرگترین تخم را در میان پرندگان امروزی می گذارد. هر تخم 15 تا 18 سانتیمتر طول و 12 تا 15 سانتیمتر قطر دارد. معمولاً سه تا چهار شتر مرغ ماده حفره ای در زمین ایجاد نموده و تخمهایش را داخل آن گذارده و به نوبت بر روی تخمها می خوابند. شتر مرغ نر شبها روی تخمها می خوابد.

صدایی شتر مرغ بر خلاف سایر پرندگان, زیاد جالب نیست. فقط صدایی سوت مانند تولید می کند. وقتی یک شتر مرغ نر به شتر مرغ ماده بر خورد می کند, صدایی بلند می کند که از مسافت دور شینده می شود.

پرهای شتر مرغ با وجود زیبایی, براحتی از ریشه کنده می شوند. اما وقتی پرهایش کنده می شوند, پرهای جدیدی در جای آنها در می آیند.

شتر مرغ سریعترین پرندۀ دوندۀ دنیا است. سرعت آن به بیش از 80 کیلو متر در ساعت می رسد و می تواند یک کیلومتر را با این سرعت بدود.